Vuurpad van Geluk

Een helling van tweeduizend vierkante meter löss op een ondergrond van kalksteen, ingeklemd tussen landbouwgrond en een fruitboomgaard, vol brandnetels en ontelbare acacia scheuten, iepen en heel veel vlierbessenstruiken.

Je kunt er nauwelijks lopen vanwege de weerbarstige, knoestige pollen van dor vergeeld gras, kuilen of holen waar dieren zich verschansen die het daglicht te fel vinden.

 

De smalle en verwilderde strook land is gelegen tegenover een beschermd natuurgebied namelijk de Juliana – en Koeberggroeve te Cadier en Keer, een dorp gelegen aan de poort van het Zuid-Limburgse heuvelland.

Plan A

Het stuk verweesde groen fascineert ons al enkele maanden zodanig dat er op 21 juni 2021 (mooi moment ook namelijk: begin van de zomer) tot koop wordt overgegaan. We gaan ons Hof van Eden samen vormgeven maar hoe en wat precies dat is ons ook nog niet helemaal duidelijk.

Het plan is om het meer biodivers te maken en wel door het aanleggen van een paddenpoel, het plaatsen van een bijenkast en insektenhotel en het creëren van een voedselbos. We willen in ieder geval geen tweede grote moestuin erbij. De insteek moet zijn dat dier én mens zich er thuis gaan voelen.

 

 

Wild

Bij één van onze bezoekjes lag er zomaar een baby-ree te slapen in het hoge gras. We konden onze ogen niet geloven! Dat  inspireerde mijn (moestuin)partner P. om een wildcamera te installeren. Sindsdien hebben we sluwe vosjes, nieuwsgierige konijnen en vreemde vogels gespot.

Het idee kwam in ons op om het stukje land het Vuurpad te noemen, naar de geelbuikvuurpad. Dat is de zeldzaamste amfibie in Nederland en komt het meest voor in Zuid-Limburg én wel in de omgeving van Cadier en Keer.

Een kleine ode dus aan de geelbuikvuurpad. Daarnaast staat het element vuur voor energie en inspiratie. Het woord pad staat voor levenspad.

 

 

Foto: een dode pad door ons gevonden op de Koebergweg en afbeelding (copyright: Ravon) de zeldzame geelbuikvuurpad.

 

Plan B

Behalve dat we een aangename plek weten te behouden (en misschien zelfs te verbeteren) voor dier en plant, hebben wij als moderne mensen nog meer wensen. Nu ligt mijn persoonlijke interesse bij wijn (zoals u inmiddels al vernomen hebt). Dus de volgende stap is een bescheiden, kleine wijngaard aan te planten. We gaan eerst onderzoeken welke soorten hier het beste zou kunnen gedijen.

Maar hongerige konijnen en sappige, zoete druiven is geen goede start voor een beginnende wijnboer. Dat wordt nog een uitdaging om de druivenstokken te laten overleven en dan liefst met zo natuurlijke en diervriendelijke methoden als mogelijk.

Als dat niet helemaal slaagt is het alternatief dan maar gezellig te gaan wijnen met de konijnen 🙂

De geelbuikvuurpad houdt in ieder geval niet van druiven. Dat scheelt weer wat werk.

 

 

De contouren van de kleine wijngaard zijn inmiddels met stokken uitgezet. Volgend voorjaar zullen de eerste planten, naar verwachting, de grond in gaan. Ook zijn we begonnen met het selecteren en proeven van appel- en perenbomen bij de firma Jos Frijns, specialist in hoog-en laagstamfruitbomen. Daar staan alleen al 245 soorten appelbomen aangeplant!

Zo krijgt het Vuurpad steeds meer vorm en nu twee maanden na de aankoop is het al een inspirerende plek en een Hofje van Eden in wording…

 

     

Meer weten?

Zie link: wikipedia Koeberggroeve

en deze: Ravon geelbuikvuurpad

en: website Pim Martens/Vuurpad wildcamera.

 

Door de site te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "cookies toestaan" om u de best mogelijke browse-ervaring te bieden. Als u deze website blijft gebruiken zonder uw cookie-instellingen te wijzigen of als u hieronder op "Accepteren" klikt, stemt u daarmee in.

Close