Vuurpad Duivelsgebroed en ander Gezwam
De zachte winter is nu ten einde en de lente dient zich voorzichtig aan. Mijn eerste blog over het Vuurpad heb ik online gezet op 14 augustus 2021 om precies te zijn. Tijd om de ontwikkelingen op het stukje land van tweeduizend vierkante meter weer eens door te nemen in een blog. Een terugblik in woord en (veel) beeld. We beginnen bij de herfst.
Dodeman vingers
Stinkzwam, dodemansvingers en de zwetende kaaszwam. Vreemde en griezelige namen voor paddenstoelen die groeien in de vochtige krochten van het Vuurpad. Spannende ontdekkingen waar we niets voor hoeven te doen, alleen maar te observeren. Het inspireerde ons om het duivelse gebroed zelf te gaan kweken. Na wat online-speurwerk kwam Pim met de deuvelbroed methode aanzetten.
Fluweel pootje
Deuvelbroed bestaat uit eenvoudige houten deuveltjes die geënt zijn met een schimmelsoort. Zwammen wonen namelijk graag op dode plekken of wondplekken van loofhoutsoorten zoals beuk, acacia en berken. Het parasiterende schimmelgespuis kun je zelf op dood hout kweken (zie onderstaande foto). De soorten waarvoor gekozen is, zijn de eetbare grijze oesterzwam, de pruikzwam en het fluweelpootje.
Ook worden wilde bloemenmengsels gezaaid. Drie soorten: eetbare bloemen, een grasmengsel en eenjarige akkerbloemen. Goed voor de diversiteit in de wijngaard.
Dassen pad
Oktober. De wijngaard wordt ondertussen vormgegeven door middel van draden te spannen tussen bamboestokken. De contouren worden voor het eerst duidelijk zichtbaar. We gaan het uitzetten in de vorm van de nerven van een blad. Grappig detail: precies door de kleine wijngaard loopt een dassenpad, herkenbaar aan het platgetrapte gras (maar of dit volgend jaar nog zo leuk zal zijn…).
November. Fruitbomen die we in augustus hebben geselecteerd zijn gearriveerd! Het planten van deze bomen blijkt onverwacht een zware klus waarbij we hulptroepen moeten inschakelen. Maar het is gelukt.
Wijnbes
Wat is er zoal geplant? Een prinselijke pruimenboom met de naam ´Prunes des Prince´, een ´Malus Rajka´ appelboom, een ´Beurre de Merode´ perenboom, ´Merchant´ kersen en een kastanje. Paar weken later komen er enkele struiken bij zoals framboos en een Japanse wijnbes.
Begin december. Terug naar de wijngaard. Voordat het gaat vriezen gaan we handmatig gaten boren om palen te plaatsen voor de steunpalen van de wijngaard. We gebruik hiervoor acaciahout dat overvloedig groeit op het stukje land. Zo recyclen we het snelgroeiende hout.
Beestjes
Eind december. Uiteindelijk daalt er een witte ijzige voile over al het najaarsgroen maar dat blijft helaas niet lang liggen. Slechts 48 uur is het Vuurpad onder een witte sluier gehuld. We genieten van de aanblik van het winters tafereel. De paddenpoel is bevroren. We maken gaten voor de beestjes die in de vijver verstopt onder het dunne laagje ijs zitten. Misschien een beetje overbodig want, de dooi zet alweer snel in.
Pinot Niet
Januari. Een nieuw Vuurpad jaar. De eerste delicate zonnestralen maken de slapende natuur zachtjes wakker. Onze gedachten over welke soorten druivenstokken we gaan planten beginnen ook te stromen.
We hebben het plan de helft te beplanten met een klassieke soort namelijk, de pinot noir, en de andere helft met hybriden-resistente soorten. We kiezen uiteindelijk voor alleen hybriden vanwege het risico op allerlei (schimmel)ziektes. De druivenstok heeft al genoeg vijanden. De beschermhoezen voor de druivenstokken zijn inmiddels per post ook binnen.
Woeker gewas
Februari. We planten nog enkele bessenstruiken en wel de zwarte aroniabes. We gaan fruitsappen te maken als er oogst is van de fruitbomen en de bessenstruiken. De oogst van de wijngaard laat nog immers nog even op zich wachten.
Wat staat na maart op het programma? Gaten graven en de druivenstokken planten. Verder zorgen dat de brandnetels en ander woekerend gewas niet alles overnemen. En natuurlijk genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft. En dat is best veel…
Wordt vervolgd….
Wil je de wijngaarddas ”live” zien (en de andere Vuurpadbewoners)? klik op deze link www.pimmartens.com