Flower-Vuurpad-Power

Terugblik 2023

Zoals iedereen maakten we de balans op van het voorgaande jaar 2023 en hebben we de sleutel van onze moestuin bovenop de Sint Pietersberg ingeleverd om te focussen op het stukje land bij Cadier en Keer. Het jaar begon met een mooie witte fluwelen deken over de pas aangeplante wijngaard.

Naast de fruitbomen en struiken, planten we inheemse planten en bomen: wilde kamperfoelie, gele kornoelje en zwarte populieren. De zwarte populier blijkt het later niet te redden. We planten later in het jaar nog een zomerlinde. Er worden nog een wilde appel, een egelantier (wilde roos) en sleedoorn toegevoegd aan de collectie inheemse planten. Verder registreert de wildcamera allerlei ”gespuis”, zoals vossen, een gulzige reiger en de das, die struinde in de nachtelijke uren door de wijngaard op zoek naar druiven.

         

Al doende…

We oefenen met wijnmaken en snoeien in de leerwijngaard bij de wijncursus van ”Entre Les Collines”. Onze allereerste – Vuurpad – wintersnoei vond plaats op 10 februari; er viel niet veel te snoeien, maar wel veel te leren.

In de moestuin van het Vuurpad was de palmkool de ster, snijbiet en sla (beter dan in onze ”gewone” moestuin) deden het buitengewoon goed. Ook bietjes en kleine tomaatjes waren talrijk.

 

In de eerste week van juni hebben we onze tuin opengesteld voor publiek tijdens de Velt Open Tuindagen. Dat was een succes. Er werd een promotiefilmpje opgenomen met een leuk interview (zie hier de link) en een podcast (zie hier).

We kregen de smaak te pakken en hebben vervolgens nog twee proeverijen georganiseerd: een zomer en een herfstproeverij.

”Het Vuurpad is een voorheen overwoekerde stuk land dat langzaam meer biodivers wordt met o.a. een paddenpoel, bloemenweide, en insectenhotel, maar ook door het aanplanten van fruitbomen en een wijngaard, zodat dier ѐn mens zich thuis voelt.”

 

   

Kwestie van…

Het raaigras (voedergewas voor vee) dat deels het Vuurpad bedekte, maakt (heel) langzaam plaats voor een meer gevarieerde bloemenweide. Een ander deel dat vol met brandnetels en kleefkruid stond is gemaaid en afgevoerd om ook hier hopelijk een wat meer bloemrijke vegetatie te krijgen. Verder is het idee om plukbloemen te zaaien en te oogsten. We gebruiken ze (korenbloem, goudsbloem, oostindische kers, borage) onder andere in ons kruidenzout.

 

Vlierbloesemsap, aardperensoep en snijbietquiche hebben we gemaakt voor een van onze proeverijen. We mochten genieten van een zeer bescheiden Shii-take en oesterzwammenoogst. Het blijkt minder eenvoudig te zijn deze te kweken, zodat we eind van het jaar nog een partij geënte boomstammen bestellen. We maken in de herfst op de valreep nog vlierbessensap, voordat de besjes uitgedroogd zijn, die we proeven op onze herfstproeverij.

 

We wisten dat hij in de buurt voorkwam, maar nu ook gespot op het Vuurpad: de vroedmeesterpad. Deze zeldzame pad hebben we vast al eens gehoord (het geluid lijkt op een vogeltje of dat van van klokjes vandaar de Limburgse namen klökske en klingelke), maar hadden we nog niet gezien. In de paddenpoel wast een uitheemse wasbeer zich uitgebreid (zo is te zien op de wildcamera).

Samen met Bram Oosterbroek van Liv’n Nature hebben we een bushcraft-wandeling gedaan op en rondom het Vuurpad. Dankzij Bram weten we dat er nog veel meer eetbare planten en paddenstoelen te vinden zijn. Hij liet onder andere zien hoe je een duivels- of heksenei (vruchtlichaam van een stinkzwam) kunt eten (brrr, wel fascinerend). Sporen van reeën en zwijnen werden gevolgd en we weten we nu wat ‘kontkrabbers’ zijn (rozenbottels), en hoe de keutels van reeën eruit zien.