11 juni 2020

Bubbels van Geluk

Na een beginnersdip, het gevoel te struggelen en geen plezier te beleven aan het vierkante lapje grond, volg ik nu de grillen van het groen zonder het mijn wil op te leggen. Onkruid? Ik verwelkom het met liefde. Ondoordringbare modder? Ik aanvaard het onvermijdelijke. Nu moet ik er eerlijkheidshalve bij vermelden dat mijn moestuinlief P. het meeste werk cq geploeter in de klei op zich heeft genomen. Nog een moestuinles: Ik hoef niet alles alleen te kunnen.

Seizoenen

Koning winter is vertrokken. Lente breekt aan. Ontluikend groen. Maar er ontluikt nog iets anders. Een virus sluipt ons leven binnen terwijl de bijen en de bloemen aan hun rituele seizoenendans beginnen. In deze vreemde fase waarin we onze macht uit handen moeten geven aan een onzichtbare vijand geniet ik het meest van de wandelingen van en naar onze moestuin. Gelukkig houdt de Lente geen afstand.

Strooptocht

We ontdekken op onze ”strooptochten” steeds nieuwe dingen bijvoorbeeld Giardino Rosaldo, een klein winkeltje onderaan de St. Pietersberg. Ik ben er vaker langs gelopen maar heb nooit de tijd genomen om naar binnen te gaan. We maken kennis met praatgrage Frans die zelf de biologische ambachtelijke streekproducten maakt en deze verkoopt in zijn achtertuin tussen de fruitbomen. Een ‘’tikkie’’ later struinen we, met een fles appelsap, twee potten jam én een potje Maastrichtse honing, voldaan richting huis.

Trailrunning

Na bijna drie maanden slenteren en struinen door de tuinen word het tijd voor meer uitdaging. Patrick Franken van Val Di Vini (Limburg Wine Trail Tours) organiseert trails langs de mooiste wijngaarden in Limburg. De allereerste grensoverschrijdende trail van 2020 gaat langs de wijngaarden van St.Pietersberg en omgeving en daar wilde ik wel bij zijn (althans bij het wijnproefgedeelte na afloop). Moestuinlief P. (die dol is op klei en modder 🙂 ) heeft meegerend en geproefd van de wijnen. Lees zijn korte verslag plus mooie foto’s….

Uitzicht

‘’We begonnen bij de kerk St Pieter-boven, omhoog naar Slavante, dé oudste wijngaard van Nederland, via de Enci-groeve richting Belgische grens. Bij Chateau Neercanne werden we getrakteerd op een schitterend uitzicht en een glaasje Auxerrois van Hoeve Nekum. Verder rennend naar de Apostelhoeve, daarna bergaf naar Nekum, bergop richting Fort St Pieter en ons eindstation, na 13 km: Landgoed St Pieter, de jongste wijngaard van Maastricht. Daar konden we even bijkomen en genieten van een glaasje Pieter Brut”.

Bonheur

Ikzelf mocht na de trail aansluiten bij de proeverij op Landgoed St. Pieter (zie ook mijn blog over Pieter Brut). De “Bulles de Bonheur” waren pas drie weken geleden op fles gegaan. Een primeur dus! Ik proefde citrus, groene appel, verfijnde zuren, een klein zoetje kortom, een fris en fruitig, stijlvolle mousserende wijn met potentie. Bruisende bubbels van geluk stegen dan ook op naar ons hoofd toen we licht en luchtig de Sint Pietersberg afliepen de zomer tegemoet.